İstanbul Üniversitesi öğrencilerinden mektup: Öfkemiz bir günlük ya da bir haftalık değil, 23 yıllık!

İstanbul Üniversitesi öğrencileri, İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu‘nun diplomasıyla başlayan sürece ilişkin mektup yazdı. Öğrenciler, “Meselenin yalnızca bir diploma olmadığını, esas sıkıntının 23 yıllık AKP faşizminin son bulması gerektiğini anlatmak için forumlar ve atölyeler düzenledik. Bizler bu sürecin başından beri öfkemizi sokaklarda haykırıyoruz. Öfkemiz bir günlük yahut bir haftalık değil. Bizler AKP iktidarı döneminde doğanlarız. Bu yüzden de öfkemiz tam 23 yıllık bir öfke” tabirlerini kullandı. 

İstanbul Üniversitesi öğrencileri, polis barikatını aşarak Beyazıt Meydanı’na ulaştı: “Yasaklarla dolu Türkiye’yi kabul etmiyoruz!”

İstanbul Üniversitesi öğrencilerinin BirGün’e gönderdiği mektup şöyle:

“Sizleri, ülkede hayatın akış tarafını değiştiren İstanbul Üniversitesi’nden selamlıyoruz. İstanbul Üniversitesi ve Beyazıt Meydanı, ülke tarihi açısından çoğu zaman başka bir değere sahip oldu. Bu ülkenin uygundan, hoştan, direkt yana olan gençleri; 1958’de, 1968’de, 1978’de, hatta 1980 darbesi sonrasında Beyazıt’ta tarihî eylemler gerçekleştirmişti. Bu amfiler, fakülteler ve meydan, geçmişin sesini içinde taşır. O büyük tarihzamanda bizim için bir kılavuz, bir yol haritasıdır. Beyazıt Meydanı’nda 19 Mart Çarşamba günü yaşananlar, bu tarihi sorumluluğun bir sonucudur.

Bu mektubu, tüm ülkeye yayılan hareketlerin başladığı okulda okuyan öğrenciler olarak, yaşananları bir de bizden okuyun diye yazıyoruz. Elbette, televizyon kanallarında bizimle ilgili “kandırılmışlar, vandallar, dış güçlerin maşaları” benzeri saçma sapan konuşmalar yapanların da okumasını istiyoruz. Nasıl başladığına gelince: 18 Mart Salı akşamı, İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun diplomasının iptal edildiğini öğrendik. Kulüpler olarak okulumuzun dâhil olduğu bu sürece tepki vermeye karar verdik. Akabinde, 19 Mart Çarşamba günü İmamoğlu ve beraberindeki yüzden fazla kişinin gözaltına alındığı haberi geldi. Adım adım inşa edilen fiilî diktatörlük rejiminin öteki bir evreye geçtiğine şahit olduk. Öğrenciler olarak bu rejimin dayattığı haksızlık ve hukuksuzluklara karşı, çarşamba günü okulumuzda bir yürüyüş gerçekleştirmek istedik. Yürüyüşün başlamasının akabinde önümüze bir polis barikatı kuruldu. Hep bir ağızdan “Barikatı aç!” sloganıyla önümüzdeki barikatın kaldırılmasını istedik. Lakin karşımıza adeta bir duvar örülmüştü. Arkadaşlarımızla kol kola girip önümüzdeki barikata yüklendik ve aştık. Basın açıklaması yapmak için aştığımız barikatla, insanların zihinlerindeki duvarı da yıktığımızın o an farkında değildik.

“Yıkıp geçtiğimiz barikat yalnızca polis barikatı değildi”

Bugün anlıyoruz ki yıkıp geçtiğimiz barikat yalnızca bir polis barikatı değildi. AKP iktidarının 23 yıldır inşa etmeye çalıştığı öğrenci profilini de yıkmış olduk. Yaptığımız kitlesel aksiyonla hak arama uğraşını unutmuş olan tüm öğrenciler bir şeyi hatırladı: Biz olduğumuz için bu üniversiteler var. Kimse bizi yok sayamaz. Bunun en çok önemli göstergesi, 21 Mart günü Beyazıt Meydanı’dır. 21 Mart’ta İstanbul’daki bütün üniversiteli arkadaşlarımızı, direnişin başladığı yer olan Beyazıt’a çağırdık. Beyazıt Meydanı’nda gerçekleştirdiğimiz kitlesel mitingle, son 40 yılın en büyük öğrenci hareketi başlamış oldu. Bugün yaşananlar ne olursa olsun, eminiz ki bu tarih tüm ülke için bir milat olacak.

“Öfkemiz 23 yıllık”

Sadece bir günle sınırlı kalmadı. Gerçekleştirdiğimiz eylemleri okulların içine taşımak için, ODTÜ’de direnen arkadaşlarımızın davetiyle bütün okullarda akademik boykotu örgütlemeye başladık. Bu boykot yalnızca akademik bir boykot olarak kalmamalıydı. benzeyenzamanda hayatı da durduracak bir boykot olmalıydı. Bu yüzden, 24 Mart Pazartesi günü tekrar İstanbul’daki bütün üniversiteli sıra arkadaşlarımızla Beşiktaş’ta buluşup Galata Köprüsü’ne yürüdük. Binler artık on binler olmuş, ülkenin iklimi değişmişti. Bundan sonraki süreçte problemin yalnızca bir diploma olmadığını, esas sıkıntının 23 yıllık AKP faşizminin son bulması gerektiğini anlatmak için forumlar ve atölyeler düzenledik. Bu forumlarda öğrencilerin okuldaki problemlerini, hukuksuzlukları, akademik açıdan yetersizlikleri ve okulumuzdaki fakülteler arası geçiş yasağının kaldırılması gerektiğini konuştuk. Bunun yanında, anayasal haklarını kullanıp hareketlere katılan ve bu yüzden tutuklanan arkadaşlarımızın derhâl serbest bırakılması ve ortamıza dönmesi gerektiğini ifade ettik. Bizler bu sürecin başından beri öfkemizi sokaklarda haykırıyoruz. Öfkemiz bir günlük yahut bir haftalık değil. Bizler AKP iktidarı döneminde doğanlarız. Bu yüzden de öfkemiz tam 23 yıllık bir öfke.

“Biliyoruz ki onlar azınlık, biz çoğunluğuz”

Boykotumuzdan ve hareketlerimizden korkan AKP iktidarı, bayram tatilini 9 güne uzatıp bizim okula gitmemizi engellemeye çalışıyor. Unutulmamalıdır ki ne yaparlarsa yapsınlar, hangimizi alırlarsa alsınlar; üniversitelerde başlayan bu mücadele bitmeyecek, bilakis büyüyerek devam edecek. Mücadeleyi başlatan öğrenciler olarak siz değerli okurlara ve sıra arkadaşlarımıza sesleniyoruz: Üniversiteliler meydanları doldurmaya ve birleşmeye devam edecek. Asla korkmuyoruz! Biliyoruz ki onlar azınlık, biz çoğunluğuz. Artık onlar güçsüz, biz güçlüyüz. Sizin aracılığınızla tüm üniversiteli arkadaşlarımıza diyoruz ki: Bu ceberut iktidarı üniversitelerden kovmak ve özerk-demokratik üniversite talebimizi gerçekleştirmek için mücadeleye devam edelim!”